Tαλαιπωρείσαι από το σύνδρομο του καλού παιδιού;

Όλες οι σχέσεις -ερωτικές, επαγγελματικές, φιλικές- χρειάζονται κάποιες υποχωρήσεις, αλλά μέχρι ένα σημείο. Και το σημείο αυτό που ορίζει την υπερβολή είναι η προσωπική σου ευτυχία. Ένα “ναι” που είπες με βαριά καρδιά, ένα “όχι” που δεν είπες από φόβο, με μοναδικό στόχο να ικανοποιήσεις τον απέναντι μπορεί να μην είναι ευγένεια, καλοσύνη ή σεβασμός προς τον άλλο, αλλά προσωπικό σου πρόβλημα.

Σύμφωνα με την ψυχολόγο Χρυσούλα Μαυράκη “το σύνδρομο του καλού παιδιού είναι αποτέλεσμα της προσωπικής ανασφάλειας. Έτσι, κάποιος νομίζει ότι δεν αξίζει και ότι δεν τον αγαπούν οι άλλοι για αυτό που είναι. Παίζει το ρόλο του καλού παιδιού που λέει σε όλα “ναι” και κάνει αυτό που λένε οι άλλοι μόνο και μόνο για να τους έχει κοντά του, γιατί αλλιώς φοβάται ότι θα τους χάσει”.

Η ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
“Επειδή λοιπόν αυτό από κάπου ξεκινάει, συνήθως προκύπτει όταν έχουμε πολύ αυστηρό και απαιτητικό γονέα που το παιδί επιθυμώντας να τον ευχαριστήσει και να μην χάσει την αγάπη του και την αποδοχή του, παίζει το ρόλο του καλού παιδιού” εξηγεί η ψυχολόγος.

“Όταν λοιπόν μεγαλώσει και κάνει τις σχέσεις του εξακολουθεί και παίζει τον ίδιο ρόλο. Αυτό είναι άκρως επικίνδυνο γιατί μας σπρώχνει να είμαστε στις σχέσεις μας παραχωρητικοί, ενδοτικοί, να μην διεκδικούμε και να καταπίνουμε πολλά πράγματα τα οποία μας δηλητηριάζουν ή μας οδηγούν κάποια στιγμή σε έκρηξη και χαλάμε τη σχέση”.

ΤΣΕΚΑΡΕ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ...
Μπορεί να μην το έχεις συνειδητοποιήσει και κάποια στιγμή μια σχέση σου να φτάσει σε αδιέξοδο. Σε πνίγει το παράπονο... Δεν έχεις κάνει κάτι κακό, δεν έχεις αδικήσει και έκανες τα πάντα να έχεις τον άλλον ικανοποιημένο. Μήπως όμως αδίκησες τον εαυτό σου; Μήπως κάπου τον καταπίεσες για να κάνεις ευτυχισμένο τον απέναντι; Μήπως πάσχεις από το σύνδρομο του καλού παιδιού. Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη σου δίνει τα σημάδια...

1. Όταν δεν τολμάς να πεις όχι ενώ θέλεις να πεις.
2. Κάνεις ό, τι σου ζητούν ακόμα και χωρίς να το θέλεις.
3. Φοβάσαι να πεις τη γνώμη σου για να μην σε διαγράψουν από τη σχέση.
4. Καταπιέζεις τα θέλω και τις επιθυμίες σου για να μην χάσεις τη σχέση.
5. Δεν ζητάς και δεν διεκδικείς αυτό που πραγματικά θέλεις, από φόβο μήπως και αν το διεκδικήσεις παρεξηγηθεί ο καλός σου και σε εγκαταλείψει.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ...
Καταρχάς, πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι δεν μπορείς να έχεις τους πάντες ικανοποιημένους. Δεύτερον, η λύση δεν είναι να φύγεις από το ένα άκρο και να πας στο άλλο, να γίνεις δηλαδή “κακό” παιδί, όπως κάποια στιγμή είπες πάνω στα νεύρα σου.

1. Πρέπει να ανεβάσεις την αυτοεκτίμησή σου.
2. Πρέπει να κατανοήσεις ότι οι άλλοι πρέπει να σε αγαπούν για αυτό που είσαι και όχι για αυτό που θα ήθελαν εκείνοι να είσαι.
3. Πρέπει να μάθεις να έχεις γνώμη και άποψη ισχυρή και να την επιβάλλεις με καλό τρόπο μεν, αλλά σίγουρα να το κάνεις.
4. Αν η σχέση σου, ζητά συνεχώς πράγματα και μάλιστα πράγματα τα οποία εσύ δεν θα ήθελες να κάνεις, θα πρέπει να σκεφτείς πολύ καλά αν πρέπει να συνεχίσεις με αυτόν τον τρόπο και όχι με αυτόν τον άνθρωπο.
5. Οπωσδήποτε να το συζητήσεις ειλικρινά μαζί του λέγοντάς του ότι έχοντας το σύνδρομο του καλού παιδιού πολλές φορές κάνεις πράγματα που δεν θέλεις και δεν κάνεις πράγματα που θέλεις.

(Πηγή: http://www.tlife.gr)